Grensoverschrijdend
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
31 Mei 2016 | Ecuador, Loja
Lieve I.
Ff een kort berichtje voor ik mijn bed in duik.
Komende nacht wordt een gebroken nacht. Om 10.00 uur NL tijd (bij mij is het dan 3.00 uur 's nachts) gaan er namelijk weer wat olympische tickets in de verkoop. Ik hoop dat ik er nog een tweetal weet te bemachtigen voor de poulewedstrijden van de handbal- en volleybaldames.
Sinds afgelopen zondag zit de Traveling Classroom erop. Daarmee is er na vier weken een einde gekomen aan mijn voor heel even zeer gestructureerde reisleventje. En dus kan ik weer helemaal doen waar ik zelf zin in heb zonder ook maar met iets of iemand rekening te hoeven houden. Heerlijk! De beginselen van het Spaans heb ik aardig onder de knie. Ik spreek het lang niet vloeiend (ik had ook niet de illusie dat dit het geval zou zijn na slechts vier weken les) en grammaticaal klopt het lang niet allemaal. Maar ik weet voldoende om me te kunnen redden. En dat was waar ik het voor deed.
De laatste week van de TC was leuk. We zaten met vier studenten in één gastgezin en met dezelfde club deden we ook alle activiteiten. Zo hebben we een stadstour gemaakt door het oude centrum van Quito, hebben we op de evenaar gestaan, zijn we met de teleférico (een kabelbaan) gestegen naar 4200 meter hoogte voor een prachtig uitzicht over Quito (en liepen we collectief uit te hijgen na een wandelingetje van vijf minuten, dat valt nl vies tegen op die hoogte) en hebben we een dag doorgebracht in Parque Nacional Cotopaxi. Die Cotopaxi, één van de hoogste actieve vulkanen ter wereld, hebben we door de dichte bewolking helaas niet gezien. De dag eindigde met het naar beneden crossen van een berg op een mountainbike. Dit was, ondanks dat het regende en we allemaal tot op de onderbroek doorweekt waren, echt supercool!
Eergisteren maakte ik na vier weken opnieuw de negenenhalf durende busreis van Quito naar Cuenca. Erg lang, maar absoluut geen straf. Het uitzicht is namelijk fantastisch wanneer je door het Andesgebergte rijdt. Gisteren heb ik met vier hostelgenoten (een Duitse, een NL en een Engels stel) en een Israëliër die zich bij ons voegde op het busstation, een wandeling gemaakt in Parque Nacional Cajas. Ook dit was erg mooi.
Vanochtend om 9.00 uur heb ik de bus gepakt naar Loja waar ik nu ben. De komende dagen vind ik best een beetje spannend. Ik steek dan namelijk over land de grens over naar Peru. Zoiets heb ik nog niet eerder gedaan. Het is best een afgelegen grensovergang en de komende twee dagen is er ook geen asfalt te bekennen. Ook is het niet een kwestie van gewoon een bus pakken en hop de grens over. In totaal moet ik de komende twee dagen iets van vijf verschillende vervoermiddelen nemen variërend van een gewone bus, een ranchera (een open truck) tot een taxi colectivo (een taxi die vertrekt zodra hij vol zit). Sommige mensen leggen de afstand van Loja (Ecuador) naar Chachapoyas (Peru) af in één lange dag, anderen doen het in meerdere dagen. Eén en ander is namelijk ook afhankelijk van de condities van de wegen en een beetje geluk. Ik ga er zelf sowieso twee dagen over doen. Liever twee halve reisdagen op mijn gemak dan vijftien uur achter elkaar. Ik denk dat ik morgen in Zumba slaap. Dit is een plaatsje op anderhalf uur van de grens. Hier hoop ik dan wat andere reizigers te treffen die van plan zijn om dezelfde route af te leggen als ik. En die kans acht ik vrij groot. Maar het zou ook zomaar kunnen dat ik morgen al de grens oversteek en de nacht doorbreng in San Ignacio in Peru. Het is echt afhankelijk van hoe voorspoedig het allemaal verloopt. Ik heb dan ook, volledig tegen mijn reisprincipes in, geen slaapplek geboekt voor morgen. Maar dat moet geen probleem zijn. In alle blogs die ik heb gelezen over deze grensovergang liep het uiteindelijk allemaal wel los. Sommigen liepen wel flink wat vertraging op, maar uiteindelijk kwamen ze allemaal op hun bestemming. En de route moet ook spectaculair zijn. Eén ding weet ik zeker, de komende twee dagen worden een groot avontuur.
Tot schrijfs.
-
01 Juni 2016 - 09:27
Daan B.:
Stoertje! Veilig de grens over! Geniet van je reis! Liefs van mij -
01 Juni 2016 - 10:35
Tineke:
Wow, klinkt gaaf Loes! -
01 Juni 2016 - 11:28
Monique Boselie:
wow Loes, wat een prachtig verhaal weer en mooie foto's: voor de lezer weer om te smullen!!
Fijn vervolg, groet Monique -
01 Juni 2016 - 18:09
Inge:
Je leest dit bericht pas als je de grens over bent waarschijnlijk, maar ik wens je een goede reis!! Succes! -
01 Juni 2016 - 18:22
Claudia:
Ha Loes, En? Tickets weten te bemachtigen?? Succes met de grensovergang! Klinkt als een leuk avontuur! Mooi om je verhalen te lezen!
Groetjes -
02 Juni 2016 - 03:55
Loes Van Zijll:
Jup. Ticket voor de handbalfinale is in the pocket!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
