336 kilometer, 5 vervoersmiddelen en 8 overstappen
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
03 Juni 2016 | Peru, Chachapoyas
Lieve I.
Ik ben in Peru! Het was een lange dag, maar hij verliep vrijwel op rolletjes.
Na één nacht in Zumba (Ecuador), waar ik gisteren rond 15.00 uur aankwam met de bus vanuit Loja, begon vandaag de reis naar Chachapoyas (Peru). De reis verliep als volgt.
Stap 1: Taxi vanaf het hotel naar het busstation van Zumba (kosten $ 1,-).
Om 7.30 uur stapte ik in de taxi naar het busstation dat een kilometer buiten het centrum ligt. Toen ik bij de taxichauffeur checkte of deze rit ook $ 1,25 kostte (dit had ik gisteren betaald aan de chauffeur die me van het station naar het hotel bracht) zei hij dat hij maar $ 1,- rekende. Ze bestaan dus wel, eerlijke taxichauffeurs. Ook hier in Zuid-Amerika. Omdat ik het geld al in mijn hand had en zijn eerlijkheid wel kon waarderen gaf ik hem toch $ 1,25 en stapte uit.
Stap 2: Ranchera van Zumba naar La Balsa (kosten $ 2,25).
Bij aankomst op het busstation stond de ranchera (een truck met open zijkanten) naar La Balsa die om 8.00 uur zou vertrekken al klaar. Ik kocht mijn kaartje en wachtte geduldig op het vertrek. Ik had er min of meer op gerekend dat er wel meer toeristen zouden zijn die met mij de grens zouden oversteken, maar toen de ranchera om stipt 8.00 uur vertrok was ik de enige niet Ecuadoriaan aan boord. De rit duurde in anderhalf uur, inclusief een kleine onderbreking in verband met werkzaamheden aan de weg. Deze rit was by far de meest oncomfortabele etappe van de reis van vandaag. De weg was onverhard met veel kuilen en de banken in de ranchera waren ook niet bepaald om lekker in weg te zakken. Gelukkig maakte het uitzicht onderweg alles goed.
Overigens bestond de rest van de route wel voornamelijk uit asfaltwegen. Er is dus duidelijk veel verbeterd de afgelopen jaren.
Stap 3: Uitchecken in Ecuador, dollars wisselen voor soles, lopend de grens over en inchecken in Peru (kosten $ 0,0 en S/. 0,0).
Bij aankomst in La Balsa liep ik een wit gebouwtje binnen. Ik gaf mijn uitcheckkaart (deze had ik bij aankomst in Quito ontvangen) aan de man in uniform die er zat, hij vulde mijn gegevens in in een excelbestand en stempelde tot slot mijn paspoort. Binnen vijf minuten stond ik weer buiten. Ik wisselde een klein deel van mijn Amerikaanse dollars (naast de munteenheid van de VS is dit ook de officiële munteenheid van Ecuador) om voor Peruviaanse soles. De rest van de dollars bewaar ik. Dit kan namelijk nog wel eens van pas komen als ik weer in een ander land in Zuid-Amerika kom. Dollars kan je namelijk overal vrij makkelijk omwisselen voor de lokale valuta. Nadat ik het geld had gewisseld moest ik gebukt onder een slagboom door en vervolgens liep ik over de brug naar het Peruviaanse deel van La Balsa. Hier ging ik naar binnen bij het gebouwtje van de Peruviaanse immigratie. Ik vulde een formuliertje in en kreeg vervolgens de volgende stempel in mijn paspoort. Ook hier stond ik binnen vijf minuten weer buiten. Appeltje eitje.
Stap 4: Taxi colectivo van La Balsa naar San Ignacio (kosten S/. 15,-).
De man van de immigratie had al aangewezen waar de taxi colectivo naar San Ignacio klaar stond. Het principe van de taxi colectivo is simpel; hij vertrekt zodra hij vol zit. Bij de taxi trof ik twee personen met wie ik ook al in de ranchera had gezeten. Met mij erbij was de taxi vol en konden we vertrekken.
Stap 5: Per motortaxi van de ene kant van San Ignacio naar de andere (kosten S/. 3,-).
Toen ik aankwam in San Ignacio was voor mij niet gelijk duidelijk waar ik de volgende taxi colectivo naar Jaén kon pakken. Ik deed navraag bij een dame in een winkeltje en zij wist met te vertellen dat ik hiervoor bij het andere busstation van San Ignacio moest zijn. Ze begreep mijn vraag én ik begreep haar antwoord. Dus met dat Spaans zit het wel goed :). Ik hield een motortaxi aan (deze lijken qua vorm wel een beetje op een tuktuk) en werd in twee minuten van de ene kant van San Ignacio naar de andere kant gecrosst.
Stap 6: Taxi colectivo van San Ignacio naar Jaén (kosten S/. 16,-).
Bij het andere busstation van San Ignacio was ik de eerste die naar Jaén wilde, wat betekende dat ik moest wachten tot de taxi vol zat. Gelukkig ging dit vrij snel en konden we een kwartier later vertrekken.
Stap 7: Per motortaxi van de ene kant van Jaén naar de andere (kosten S/. 5,-).
In Jaén bleek dat ik, net als in San Ignacio, op een ander 'station' moest zijn om mijn reis te vervolgen. Dus ik nam wederom een motortaxi, die me in een razend tempo van de ene kant van Jaén naar de andere bracht. Ik vermoed trouwens dat deze taxichauffeur me voor 1 á 2 soles heeft genaaid gezien de kosten van de andere ritjes met ongeveer dezelfde lengte. Maar daar kan ik me echt niet druk om maken. Die omgerekend € 0,50 kan ik wel lijden.
Stap 8: Taxi colectivo van Jaén naar Bagua Grande (kosten S/. 8,-).
Ook hier was ik de eerste die naar Bagua Grande wilde, wat betekende dat ik wederom even moesten wachten op meer passagiers. Maar ook dit ging vlot en tien minuten na mijn aankomst konden we vertrekken. De taxichauffeur wist al dat ik door wilde reizen naar Chachapoyas (of zoals de locals het zelf noemen 'chacha') en zette me gelijk op de juiste plek af.
Stap 9: Taxi colectivo van Bagua Grande naar Chachapoyas (kosten S/. 10,-).
In Bagua Grande was ik die ene passagier waarop de taxi, in dit geval een busje in plaats van een auto, nog zat te wachten wat betekende dat we gelijk konden vertrekken. Het busje was tot de laatste plek gevuld en erg warm. Net als in de tweede etappe stonden we hier ook even stil in verband met werkzaamheden aan de weg.
Stap 10: Taxi vanaf het busstation van Chachapoyas naar het hotel (kosten S/. 3,-).
De laatste etappe was gelukkig weer een korte. Binnen vijf minuten was ik op mijn laatste bestemming.
En zo plofte ik vanavond om iets voor zessen, na een reis van 336 kilometer in 5 verschillende vervoersmiddelen inclusief 8 overstappen (voor in totaal omgerekend net iets meer dan € 20,-), na ruim tien uur op mijn bed neer in 'chacha'. Moe maar voldaan. Tot aan het moment dat ik mijn hotel binnenliep ben ik gedurende de hele dag geen enkele toerist tegen gekomen. Niet zoals ik van tevoren had verwacht, maar helemaal prima. De reis is goed verlopen zonder al te veel wachten of andere vormen van vertraging. Dat had ook zomaar heel anders kunnen zijn.
Inmiddels heb ik een flinke maaltijd naar binnen gewerkt (voor het eerst in tijden eentje zonder rijst!) en een welverdiende douche genomen. Ook heb ik mijn tours geboekt voor de komende twee dagen. Morgen ga ik naar Kuélap, waarvan sommige mensen zelfs zeggen dat het indrukwekkender is dan Machu Picchu, en overmorgen naar Catarata Gocta (oftewel de Gocta waterval). Na het bezoek aan de waterval reis ik door naar Tarapoto waar vandaan ik op 5 juni het vliegtuig pak naar Iquitos.
En nu: bedtijd. Hasta luego!
Tot schrijfs.
Ik ben in Peru! Het was een lange dag, maar hij verliep vrijwel op rolletjes.
Na één nacht in Zumba (Ecuador), waar ik gisteren rond 15.00 uur aankwam met de bus vanuit Loja, begon vandaag de reis naar Chachapoyas (Peru). De reis verliep als volgt.
Stap 1: Taxi vanaf het hotel naar het busstation van Zumba (kosten $ 1,-).
Om 7.30 uur stapte ik in de taxi naar het busstation dat een kilometer buiten het centrum ligt. Toen ik bij de taxichauffeur checkte of deze rit ook $ 1,25 kostte (dit had ik gisteren betaald aan de chauffeur die me van het station naar het hotel bracht) zei hij dat hij maar $ 1,- rekende. Ze bestaan dus wel, eerlijke taxichauffeurs. Ook hier in Zuid-Amerika. Omdat ik het geld al in mijn hand had en zijn eerlijkheid wel kon waarderen gaf ik hem toch $ 1,25 en stapte uit.
Stap 2: Ranchera van Zumba naar La Balsa (kosten $ 2,25).
Bij aankomst op het busstation stond de ranchera (een truck met open zijkanten) naar La Balsa die om 8.00 uur zou vertrekken al klaar. Ik kocht mijn kaartje en wachtte geduldig op het vertrek. Ik had er min of meer op gerekend dat er wel meer toeristen zouden zijn die met mij de grens zouden oversteken, maar toen de ranchera om stipt 8.00 uur vertrok was ik de enige niet Ecuadoriaan aan boord. De rit duurde in anderhalf uur, inclusief een kleine onderbreking in verband met werkzaamheden aan de weg. Deze rit was by far de meest oncomfortabele etappe van de reis van vandaag. De weg was onverhard met veel kuilen en de banken in de ranchera waren ook niet bepaald om lekker in weg te zakken. Gelukkig maakte het uitzicht onderweg alles goed.
Overigens bestond de rest van de route wel voornamelijk uit asfaltwegen. Er is dus duidelijk veel verbeterd de afgelopen jaren.
Stap 3: Uitchecken in Ecuador, dollars wisselen voor soles, lopend de grens over en inchecken in Peru (kosten $ 0,0 en S/. 0,0).
Bij aankomst in La Balsa liep ik een wit gebouwtje binnen. Ik gaf mijn uitcheckkaart (deze had ik bij aankomst in Quito ontvangen) aan de man in uniform die er zat, hij vulde mijn gegevens in in een excelbestand en stempelde tot slot mijn paspoort. Binnen vijf minuten stond ik weer buiten. Ik wisselde een klein deel van mijn Amerikaanse dollars (naast de munteenheid van de VS is dit ook de officiële munteenheid van Ecuador) om voor Peruviaanse soles. De rest van de dollars bewaar ik. Dit kan namelijk nog wel eens van pas komen als ik weer in een ander land in Zuid-Amerika kom. Dollars kan je namelijk overal vrij makkelijk omwisselen voor de lokale valuta. Nadat ik het geld had gewisseld moest ik gebukt onder een slagboom door en vervolgens liep ik over de brug naar het Peruviaanse deel van La Balsa. Hier ging ik naar binnen bij het gebouwtje van de Peruviaanse immigratie. Ik vulde een formuliertje in en kreeg vervolgens de volgende stempel in mijn paspoort. Ook hier stond ik binnen vijf minuten weer buiten. Appeltje eitje.
Stap 4: Taxi colectivo van La Balsa naar San Ignacio (kosten S/. 15,-).
De man van de immigratie had al aangewezen waar de taxi colectivo naar San Ignacio klaar stond. Het principe van de taxi colectivo is simpel; hij vertrekt zodra hij vol zit. Bij de taxi trof ik twee personen met wie ik ook al in de ranchera had gezeten. Met mij erbij was de taxi vol en konden we vertrekken.
Stap 5: Per motortaxi van de ene kant van San Ignacio naar de andere (kosten S/. 3,-).
Toen ik aankwam in San Ignacio was voor mij niet gelijk duidelijk waar ik de volgende taxi colectivo naar Jaén kon pakken. Ik deed navraag bij een dame in een winkeltje en zij wist met te vertellen dat ik hiervoor bij het andere busstation van San Ignacio moest zijn. Ze begreep mijn vraag én ik begreep haar antwoord. Dus met dat Spaans zit het wel goed :). Ik hield een motortaxi aan (deze lijken qua vorm wel een beetje op een tuktuk) en werd in twee minuten van de ene kant van San Ignacio naar de andere kant gecrosst.
Stap 6: Taxi colectivo van San Ignacio naar Jaén (kosten S/. 16,-).
Bij het andere busstation van San Ignacio was ik de eerste die naar Jaén wilde, wat betekende dat ik moest wachten tot de taxi vol zat. Gelukkig ging dit vrij snel en konden we een kwartier later vertrekken.
Stap 7: Per motortaxi van de ene kant van Jaén naar de andere (kosten S/. 5,-).
In Jaén bleek dat ik, net als in San Ignacio, op een ander 'station' moest zijn om mijn reis te vervolgen. Dus ik nam wederom een motortaxi, die me in een razend tempo van de ene kant van Jaén naar de andere bracht. Ik vermoed trouwens dat deze taxichauffeur me voor 1 á 2 soles heeft genaaid gezien de kosten van de andere ritjes met ongeveer dezelfde lengte. Maar daar kan ik me echt niet druk om maken. Die omgerekend € 0,50 kan ik wel lijden.
Stap 8: Taxi colectivo van Jaén naar Bagua Grande (kosten S/. 8,-).
Ook hier was ik de eerste die naar Bagua Grande wilde, wat betekende dat ik wederom even moesten wachten op meer passagiers. Maar ook dit ging vlot en tien minuten na mijn aankomst konden we vertrekken. De taxichauffeur wist al dat ik door wilde reizen naar Chachapoyas (of zoals de locals het zelf noemen 'chacha') en zette me gelijk op de juiste plek af.
Stap 9: Taxi colectivo van Bagua Grande naar Chachapoyas (kosten S/. 10,-).
In Bagua Grande was ik die ene passagier waarop de taxi, in dit geval een busje in plaats van een auto, nog zat te wachten wat betekende dat we gelijk konden vertrekken. Het busje was tot de laatste plek gevuld en erg warm. Net als in de tweede etappe stonden we hier ook even stil in verband met werkzaamheden aan de weg.
Stap 10: Taxi vanaf het busstation van Chachapoyas naar het hotel (kosten S/. 3,-).
De laatste etappe was gelukkig weer een korte. Binnen vijf minuten was ik op mijn laatste bestemming.
En zo plofte ik vanavond om iets voor zessen, na een reis van 336 kilometer in 5 verschillende vervoersmiddelen inclusief 8 overstappen (voor in totaal omgerekend net iets meer dan € 20,-), na ruim tien uur op mijn bed neer in 'chacha'. Moe maar voldaan. Tot aan het moment dat ik mijn hotel binnenliep ben ik gedurende de hele dag geen enkele toerist tegen gekomen. Niet zoals ik van tevoren had verwacht, maar helemaal prima. De reis is goed verlopen zonder al te veel wachten of andere vormen van vertraging. Dat had ook zomaar heel anders kunnen zijn.
Inmiddels heb ik een flinke maaltijd naar binnen gewerkt (voor het eerst in tijden eentje zonder rijst!) en een welverdiende douche genomen. Ook heb ik mijn tours geboekt voor de komende twee dagen. Morgen ga ik naar Kuélap, waarvan sommige mensen zelfs zeggen dat het indrukwekkender is dan Machu Picchu, en overmorgen naar Catarata Gocta (oftewel de Gocta waterval). Na het bezoek aan de waterval reis ik door naar Tarapoto waar vandaan ik op 5 juni het vliegtuig pak naar Iquitos.
En nu: bedtijd. Hasta luego!
Tot schrijfs.
-
03 Juni 2016 - 08:27
Marieke:
Hey Loessie,
Gaaf hoor, dit is toch wel echt een avontuur! Geniet ervan! -
03 Juni 2016 - 08:37
Claudia:
Loes, echt een superleuk avontuur! Is het trouwens gelukt met die tickets?? -
03 Juni 2016 - 08:40
Inge:
Super dat alles gelukt is! Een hele onderneming maar gelukkig is het goed verlopen. Veel reisplezier weer de komende dagen! -
03 Juni 2016 - 08:43
Mam:
Sjonge Loes, je hebt het allemaal goed geregeld. Vond het best wel spannend. Ben blij dat het goed verlopen is. Veel plezier verder. -
03 Juni 2016 - 09:36
Ilse:
He Loes,
Fijn om te horen dat je goed bent overgekomen. Ik vond het nogal een onderneming. Maar ja, jij doet daar altijd heel nuchter over. Heerlijk om te lezen welke vervoersmiddelen je allemaal moest nemen. Probeer me daar elke keer een voorstelling van te maken, en ondertussen zie ik je op de motortaxi zitten. Haha
Geniet ervan. XX -
03 Juni 2016 - 10:44
Jolinda:
Wow, tof dat deze oversteek zo soepel is verlopen!!!! Wat kan reizen dan ineens simpel zijn, haha. Ben benieuwd naar het vervolg van je avonturen. Muchos funnos :-) -
03 Juni 2016 - 14:18
Loes Van Zijll:
Jup. Dat is gelukt Claudia. Ticke voor de handbalfinale is binnen. -
03 Juni 2016 - 19:49
Gerdie W:
Wat een onderneming! Ik neem mijn petje voor je af! Veel plezier! -
03 Juni 2016 - 22:19
Harm :
Wow, bewondering hoor. Wat een reis maak jij toch zeg. Onvoorstelbaar. ik ben heel benieuwd naar al je verdere avonturen aan deze totaal weer andere kant van de wereld. Pas goed op jezelf en geniet!
Alle hartelijks, Harm -
07 Juni 2016 - 10:48
Suus:
Ha Loes,
Wat een geweldige avonturen beleef je weer. En leuk om zo met verschillende vervoersmiddelen de landen door te crossen, lijkt mij. Geniet ervan en binnenkort maar weer eens skypen.
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
