Nog een maand te gaan

Lieve I.

Nog een maand te gaan en dan is het zo ver. Een maand!!
De 'to do list' voor mijn vertrek wordt kleiner en mijn agenda loopt vol met allerlei 'laatste afspraken'. Mijn opvolger op het werk is inmiddels begonnen. Volgens mij is het een goede en kan ik de boel over drie weken met een goed gevoel achterlaten. Ook is er al een Suzuki Alto vol meuk verhuisd naar Losser. Verder staan de komende weken veel in het teken van de muziek met nog een tweetal extra repetities, een concert én een concours op de planning.

Ik merk dat het weggaan en het naderende afscheid nemen me zwaarder vallen dan de vorige twee keer. Toen ik het hier met mijn beste vriendin M. over had zei ze 'Ik dacht dat het kwam doordat ik moeder ben geworden dat ik wat emotioneler op dingen reageer, maar misschien is het wel gewoon omdat we wat ouder worden'. Klinkt als een legitieme verklaring, dus daar houden we het maar op.

Misschien leuk om nog even terug te komen op mijn vorige blog. Het trouwjurk shoppen was echt bril-jant. Mijn jurkgerelateerde woordenschat is flink uitgebreid en ik wist zowaar af en toe nog ergens een opmerking te plaatsen die ergens op sloeg. Het viel nog niet mee om dé jurk te vinden, maar in winkel drie was het eindelijk raak. Toen S. hem aan had zag je gelijk dat dit hem ging worden. Ze straalde. Tof dat ik erbij was en dat we dit moment konden delen.

Ik kom je vast nog een keer tegen de komende weken. En zo niet:

Tot schrijfs.