Off to the Rockies!
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
09 Augustus 2010 | Canada, Calgary
Lieve I.
Het is eindelijk weer tijd voor vakantie! Het werk in Oyama zit erop! Het was een topervaring met onwijs toffe mensen, maar het is weer tijd voor wat nieuws.
Vanochtend ben ik om 11.00 uur vertrokken richting Vernon. Hier heb ik om 12.45 de bus gepakt richting Calgary waar ik vanavond rond 22.45 uur zal aankomen. Wederom een lange reisdag dus. Vervelen doe ik me echter allerminst, want zo’n busrit is het perfecte moment om je weer eens te schrijven. Ik kom er echter nu pas aan toe (na ruim zes uur reizen), want ik heb een hele tijd gesproken met een voormalig professionele rodeo cowboy uit het oosten van Alberta, Will. Echt een onwijs aardige vent. Nu heeft hij een bedrijf dat paarden traint en jureert hij regelmatig bij rodeo’s. Uiteraard vertelde ik over mijn ranch avonturen in Anahim Lake. Hij vroeg gelijk waar in Anahim Lake en wat blijkt, hij blijkt Roger en Wanda gewoon te kennen!
Hij heeft me zijn visitekaartje gegeven en zei dat ik zeker moest langskomen als ik in de buurt ben, dus wie weet zien we elkaar nog eens na deze busrit.
De afgelopen weken is er eigenlijk weinig bijzonders gebeurt waar ik je over kan vertellen. Het was werken, relaxen eten en slapen. Eigenlijk net zoals in Nederland.
Wel zijn er een aantal wijzigingen geweest in de crew. Marie-France is vertrokken naar een andere orchard. En de crew is aangevuld met Ben (Frankrijk), Janelle (Halifax) en drie Duitse dames, Jess, Bianca en Sandra. Met name met de Duitse dames en Janelle kan ik erg goed overweg. Eigenlijk jammer dat zij er niet vanaf het begin bij waren. Janelle heeft me al een slaapplaats aangeboden als ik besluit om naar Halifax te gaan. Het ligt niet echt op de route, maar het is natuurlijk altijd leuk om een bekende op te zoeken, dus wie weet. Met de Jess, Bianca en Sandra heb ik afgesproken dat we elkaar in de gaten gaan houden op facebook. Wellicht dat onze paden elkaar nogmaals zullen kruisen, want net als ik maken ook zij niet al te veel plannen.
Een paar dagen nadat Emilia was aangekomen bleek dat het niet zo goed klikte tussen ons. Marie-Louise omschreef haar als een ‘little princess’. En dat was precies de juiste omschrijving. Een verwend ding is het! Door kleine opmerkingen probeerde ze het voor elkaar te krijgen dat iedereen het haar zoveel mogelijk naar de zin maakte. En als ze een gesprek begon was het vaak omdat ze iets van je wilde. Echt iemand waar je je kapot aan kan ergeren.
Ik heb absoluut niet slecht over haar gesproken of geklaagd, maar blijkbaar gaf ik toch een signaal af, want een paar dagen na haar aankomst bood Marie-Louise mij een slaapplek aan in de privé trailer van het gezin. Een superdeluxe caravan (die groter is dan een gemiddeld appartement) waar acht personen kunnen slapen. Nu geef ik niet zo heel veel om luxe (als ik een tent had gehad, had ik net zo lief in een tent geslapen), maar ik het was toch wel erg fijn om een rustige slaapplek te hebben. En het voelde ook echt als een opluchting dat ik niet meer zoveel zat ‘opgescheept’ met Emilia.
Zo blijkt maar weer: Marie-Louise en John zijn erg goed voor hun werknemers.
De laatste paar dagen kreeg ik trouwens gezelschap van de Duitse dames en dat was supergezellig.
Het is inmiddels 20.40 uur en we zijn zojuist de grens tussen British Columbia en Alberta gepasseerd. Nog ruim twee uur en we zijn in Calgary. Na ruim een half jaar is het dus eindelijk zover dat ik de eerste provincie heb verlaten. Er is dus nog een flink stuk Canada te gaan voor ik op 28 januari in Toronto het vliegtuig pak richting Nederland.
Morgen ga ik iets doen wat ik al in geen tijden meer heb gedaan. Ik ga naar de dierentuin! Die hier in Calgary schijnt erg mooi te zijn. Verder ga ik de komende twee weken de Rockies verkennen samen met Jette en Jeroen. Morgenavond rond 18.00 uur landen ze in Calgary en ik ga natuurlijk naar het vliegveld om ze te begroeten. Zullen ze me nog herkennen met mijn al meer dan zes maanden niet geknipte haar en mijn door het kersen plukken zongebruinde huid? Morgenavond weet ik het antwoord.
Tot schrijfs.
http://picasaweb.google.com/loesvanzijll
Het is eindelijk weer tijd voor vakantie! Het werk in Oyama zit erop! Het was een topervaring met onwijs toffe mensen, maar het is weer tijd voor wat nieuws.
Vanochtend ben ik om 11.00 uur vertrokken richting Vernon. Hier heb ik om 12.45 de bus gepakt richting Calgary waar ik vanavond rond 22.45 uur zal aankomen. Wederom een lange reisdag dus. Vervelen doe ik me echter allerminst, want zo’n busrit is het perfecte moment om je weer eens te schrijven. Ik kom er echter nu pas aan toe (na ruim zes uur reizen), want ik heb een hele tijd gesproken met een voormalig professionele rodeo cowboy uit het oosten van Alberta, Will. Echt een onwijs aardige vent. Nu heeft hij een bedrijf dat paarden traint en jureert hij regelmatig bij rodeo’s. Uiteraard vertelde ik over mijn ranch avonturen in Anahim Lake. Hij vroeg gelijk waar in Anahim Lake en wat blijkt, hij blijkt Roger en Wanda gewoon te kennen!
Hij heeft me zijn visitekaartje gegeven en zei dat ik zeker moest langskomen als ik in de buurt ben, dus wie weet zien we elkaar nog eens na deze busrit.
De afgelopen weken is er eigenlijk weinig bijzonders gebeurt waar ik je over kan vertellen. Het was werken, relaxen eten en slapen. Eigenlijk net zoals in Nederland.
Wel zijn er een aantal wijzigingen geweest in de crew. Marie-France is vertrokken naar een andere orchard. En de crew is aangevuld met Ben (Frankrijk), Janelle (Halifax) en drie Duitse dames, Jess, Bianca en Sandra. Met name met de Duitse dames en Janelle kan ik erg goed overweg. Eigenlijk jammer dat zij er niet vanaf het begin bij waren. Janelle heeft me al een slaapplaats aangeboden als ik besluit om naar Halifax te gaan. Het ligt niet echt op de route, maar het is natuurlijk altijd leuk om een bekende op te zoeken, dus wie weet. Met de Jess, Bianca en Sandra heb ik afgesproken dat we elkaar in de gaten gaan houden op facebook. Wellicht dat onze paden elkaar nogmaals zullen kruisen, want net als ik maken ook zij niet al te veel plannen.
Een paar dagen nadat Emilia was aangekomen bleek dat het niet zo goed klikte tussen ons. Marie-Louise omschreef haar als een ‘little princess’. En dat was precies de juiste omschrijving. Een verwend ding is het! Door kleine opmerkingen probeerde ze het voor elkaar te krijgen dat iedereen het haar zoveel mogelijk naar de zin maakte. En als ze een gesprek begon was het vaak omdat ze iets van je wilde. Echt iemand waar je je kapot aan kan ergeren.
Ik heb absoluut niet slecht over haar gesproken of geklaagd, maar blijkbaar gaf ik toch een signaal af, want een paar dagen na haar aankomst bood Marie-Louise mij een slaapplek aan in de privé trailer van het gezin. Een superdeluxe caravan (die groter is dan een gemiddeld appartement) waar acht personen kunnen slapen. Nu geef ik niet zo heel veel om luxe (als ik een tent had gehad, had ik net zo lief in een tent geslapen), maar ik het was toch wel erg fijn om een rustige slaapplek te hebben. En het voelde ook echt als een opluchting dat ik niet meer zoveel zat ‘opgescheept’ met Emilia.
Zo blijkt maar weer: Marie-Louise en John zijn erg goed voor hun werknemers.
De laatste paar dagen kreeg ik trouwens gezelschap van de Duitse dames en dat was supergezellig.
Het is inmiddels 20.40 uur en we zijn zojuist de grens tussen British Columbia en Alberta gepasseerd. Nog ruim twee uur en we zijn in Calgary. Na ruim een half jaar is het dus eindelijk zover dat ik de eerste provincie heb verlaten. Er is dus nog een flink stuk Canada te gaan voor ik op 28 januari in Toronto het vliegtuig pak richting Nederland.
Morgen ga ik iets doen wat ik al in geen tijden meer heb gedaan. Ik ga naar de dierentuin! Die hier in Calgary schijnt erg mooi te zijn. Verder ga ik de komende twee weken de Rockies verkennen samen met Jette en Jeroen. Morgenavond rond 18.00 uur landen ze in Calgary en ik ga natuurlijk naar het vliegveld om ze te begroeten. Zullen ze me nog herkennen met mijn al meer dan zes maanden niet geknipte haar en mijn door het kersen plukken zongebruinde huid? Morgenavond weet ik het antwoord.
Tot schrijfs.
http://picasaweb.google.com/loesvanzijll
-
10 Augustus 2010 - 07:38
Sanne:
Was je van plan om alle provincies te verkennen? Met dit tempo red je het niet hoor! Liefs San
btw: Halifax is wel heeel mooi om langs te gaan, dus als je de mogelijkheid hebt... -
10 Augustus 2010 - 14:24
Suus:
Dag loesje,
Ook weer tijd gehad (stiekum onder het werk) om je verhaal te lezen. Ben benieuwd naar de verhalen met je zusje en "zwager". Veel plezier in ieder geval.
Liefs -
11 Augustus 2010 - 20:00
Elles:
He Loes!
Wat een mooie verslagen maak je toch altijd.Het is altijd een plezier om ze te lezen.(lig dan ook regelmatig in een deuk om je opmerkingen)
Wat gaat het hard he,die tijd,alweer op de helft!!
Geniet er nog maar lekker van,dan hebben wij weer mooie verhalen om te lezen.
liefs Elles
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
