TOFino!

Lieve I.

Wat zijn de laatste twee dagen geweldig geweest! 15.00 uur kwam ik met de bus aan in Tofino. En het weer was fantastisch. Heerlijk zonnetje en een graad of twintig. Dit keer had ik een goedkoop B&B geboekt, want het plaatselijke hostel zat vol. En wat heb ik het getroffen daar. De eigenaar, Joe, is een hele toffe kerel, die je met alles wil helpen. Ook het ontbijt dat bij de prijs is inbegrepen is super. In het B&B verblijven maximaal negen mensen. De sfeer is heel intiem en het voelde echt als mijn huis de afgelopen twee dagen. Eén van de drie kamers is een dorm en hier sliep ik samen met vier andere meiden Biggi (Duitsland), Carmel (Canada), Mathilde (Frankrijk) en Tamara (Nieuw-Zeeland). We hebben het echt ongelofelijk leuk gehad.
Gisteren zijn we de hele dag met elkaar opgetrokken. ’s Middags een fiets gehuurd en naar een nabij gelegen strand gefietst waar een surfwedstrijd aan de gang was. Tofino is een echte surfstad.
’s Avonds heeft Carmel (voormalig chefkok) voor ons gekookt. De kosten zeven euro pp. En het was heerlijk. Daarna met een heerlijk roseetje op het dakterras genoten van de zonsondergang. Echt een topdag. We zijn hier nu twee nachten en het lijkt alsof we elkaar al tijden kennen. Ik heb dit nog niet eerder ervaren in één van de hostels. Daar zijn ook veel mensen maar je hebt vaak niet ‘echt’ contact. Vandaag vertrekken we allemaal en gaan we weer onze eigen weg.
Er zat vanochtend ook nog een man aan het ontbijt die vandaag richting Victoria rijdt. Hij bood ons een lift aan. De rest had al een busticket geboekt, maar ik nog niet. Dus ik ga zeer dankbaar gebruik maken van dat aanbod. Hij zet me af in Parksville. En vandaar pak ik de bus richting Courtenay.

Het whale watchen was super. Ik ging met een Zodiac. Een snelle open boot. Het ritje richting de volle zee was echt gaaf, maar wel een beetje hobbelig. Was wel een klein beetje ‘bang’ om zeeziek te worden, maar het ging vrij goed. Eenmaal op de zee begint het zoeken naar de walvissen. Of eigenlijk moet ik zeggen het zoeken naar het bekende fonteintje dat een walvis veroorzaakt als hij uitademt. In totaal hebben we er vijf gevonden waarvan één moeder met een kleintje. Eigenlijk zie je helemaal niet zo heel veel van de walvis. Je ziet een stuk van zijn rug en als je geluk hebt een stuk van de staart. Het is puur de opwinding van het zoeken en het zo dicht in de buurt komen van zo’n gigantisch beest dat het zo geweldig leuk maakt. Had het voor geen goud willen missen!

Tot schrijfs.


http://picasaweb.google.com/loesvanzijll