Princess Joe

Lieve I.

Vandaag zijn er twee kalfjes geboren. Beide keren moesten we de koe een handje helpen en moest het kalf naar buiten worden getrokken. Het eerste kalf lag ondersteboven en nadat Roger het had gedraaid kon het simpel naar buiten worden getrokken. De tweede was minder simpel, maar zeer hilarisch. Dit kalf (en dan met name de kop) was zo groot dat de koe niet in staat was om de kop door het geboortekanaal te persen. Dus behalve kettingen om de poten kreeg dit kalf ook een ketting bevestigt om de kop. Er waren dus drie personen nodig om het kalf naar buiten te trekken. Roger voor de rechterpoot , Joe voor de linkerpoot en ik voor de kop.

Even wat achtergrondinformatie over Joe. Hij is een jongen van 17 jaar en geboren en getogen op een ranch. Echter, hij heeft een koeienstrontfobie. Knap lastig voor iemand die is opgegroeid tussen de koeien(stront). Om ervoor te zorgen dat er geen stront aan zijn eigen werkhandschoenen komt draagt hij tijdens het kalfjetrekken een oud paar uit de doos die in de kelder staat. En tijdens de vaccinatieronde afgelopen herfst weigerde hij om met zijn werkhandschoenen de staart van een koe aan te raken waar een beetje stront aan zat. Hieraan heeft hij zijn nickname, princess Joe, te danken.

Terug naar de koe met het dikke kalf. We staan dus met zijn drieën achter die koe. Roger staat links van mij, ik sta recht achter de koe (een vrij gevaarlijke positie als de koe besluit om haar behoefte te doen) en Joe staat rechts van mij. We trekken alle drie uit volle macht aan de kettingen. Op een gegeven moment tilt de koe haar staart op (normaal gesproken houd ik deze vast, maar het is niet noodzakelijk) om haar behoefte te doen. Deze is aan de dunne kant en spuit naar buiten. De straal heeft echter een flinke afwijking naar rechts en spuit in de richting van Joe. Roger, een humoristische man van weinig woorden die normaal gesproken niet langer dan twee seconden om iets lacht, en ik gieren het uit van het lachen. De tranen lopen over onze wangen. Helemaal als er na deze eerste lading nog drie volgen. Dubbel liggen van het lachen en kalfjetrekken is verrekte lastige combinatie kan ik je vertellen. Na vijf minuten is het kalf er eindelijk uit.
Joe komt er vrij genadig vanaf. Zijn handschoenen hebben het meeste opgevangen en er zitten een paar spetters op zijn jas en gezicht. Eigenlijk stelt het weinig voor, maar omdat hij er zo’n big deal van maakt is het zo hilarisch. Je had zijn reactie en gezicht moeten zien, geweldig! Man, wat heb ik gelachen, niet meer normaal. Koe L 334 verdiend een standbeeld!

Tot schrijfs.


http://picasaweb.google.com/loesvanzijll