(Sch)(G)aap

Lieve I.

Even een kort berichtje.

Gisterenochtend ben ik na een kleine drie weken vertrokken van de schapenfarm. Het was te gek! Ik heb schapen gevaccineerd, een scheersessie gezien (en zelf geholpen met het scheiden van de vieze wol van de schone wol), schapen gewogen, geassisteerd met 'dagging sheep' (het schoon scheren / poepvrij maken van de kont), geholpen toen er een lading lammetjes op transport werd gezet en gezien hoe een schaap wordt geslacht (en zelf het schaap in vier stukken gezaagd; het werd hondenvoer). Het betrof hier trouwens een schaap dat was aangereden door een auto. En dit was de snelste manier om hem uit zijn lijden te verlossen. O, en ik moest ook een keer een blind lammetje vangen. Dat valt nog niet mee! En verder heb ik vooral achter schapen aangehobbeld (al dan niet vergezeld door één van de vier werkhonden) of gereden (op een quad) om ze van de ene naar de andere wei te verplaatsen. Kortom, alle facetten van het werk op een schapenfarm.

Het gezin was leuk. Maar met drie kinderen in de leeftijd van 8 weken, 2 jaar en 4 jaar ook heel heel heel erg druk. Als ik al klapperende eierstokken had (wat overigens TOTAAL niet het geval is), dan was ik nu wel weer even genezen. Je hebt echt geen seconde rust en nul tijd voor jezelf. Respect voor deze moeder!! Het was, mede daarom, wel erg lekker dat ik 's avonds naar mijn 'eigen' huisje kon. Wel zo rustig. Ik heb ook echt geslapen als een malle de afgelopen weken, zo'n negen à tien uur per nacht. Het zal de buitenlucht wel zijn. En het fysieke werk. Of zal het door de schaapjes komen? ;)

Ik ben nu weer even terug in Invercargill. Over een uurtje hop ik weer op de Stray bus. Deze brengt me via The Catlins, Queenstown, Mount Cook, Lake Tekapo en Rangitata weer in Christchurch. Vanuit hier vlieg ik 25 maart naar Auckland en vervolg ik mijn reis op het Noordereiland.

Tot schrijfs.