Hier spreekt Little Tulip. 'Uch'. - Reisverslag uit Cookshire-Eaton, Canada van Loes Zijll - WaarBenJij.nu Hier spreekt Little Tulip. 'Uch'. - Reisverslag uit Cookshire-Eaton, Canada van Loes Zijll - WaarBenJij.nu

Hier spreekt Little Tulip. 'Uch'.

Door: Loes

Blijf op de hoogte en volg Loes

14 December 2010 | Canada, Cookshire-Eaton

Lieve I.

Zojuist las ik op internet dat Mark Tuitert is verkozen tot sportman van het jaar 2010. Een zeer terecht keuze wat mij betreft! Voor mij was dit ook een goede reden om weer eens wat beelden terug te bekijken op youtube van zijn gouden race. Zelfs na tien maanden houd ik het nog steeds niet droog. Ik kan me nog helemaal voor de geest halen hoe het was. Wat een prachtige beelden en wat een emotie. Fantastisch!

Afgelopen week heb ik het vegen en opruimen van de kassen kunnen afronden. Al het zand en onkruid dat ik had opgeveegd moest ik vervolgens dumpen in de moestuin. Een flinke uitdaging, want lopen met de sneeuw tot aan je knieën en een zware vuilniszak is nog niet zo eenvoudig. Zeker als je, zoals ik, niet beschikt over een paar echt snowboots. Ik heb echter een paar ‘custommade’ snowboots gecreëerd door mijn regenbroek te dragen en een paar extra ‘sokken’ in de vorm van plastic zakken. Werkt prima, want tot nu toe hebben mijn voeten het nog elke keer droog gehouden.
Omdat de sneeuw hier voornamelijk valt in poedervorm en er regelmatig een sterke wind staat, ontstaan er op veel plekken sneeuwbanken. Zo ook rondom de kassen in de tuin van Chuck & Cathy. Vandaar dat de sneeuw op sommige plekken zo diep is. Gemiddeld lag er denk ik zo’n 30 centimeter. Ik zeg lag, omdat de sneeuw gisterenochtend, na een hele nacht met regen, praktisch verdwenen was. Afgelopen nacht is er echter weer een nieuwe laag gevallen van een centimeter of tien. Wat levert dit toch weer een prachtige plaatjes op! Zeker nu de tuin en de buitenkant van het huis in kerstsfeer zijn gebracht.

De laatste dagen ben ik bezig met het sorteren van de labels die bij de planten horen die Chuck & Cathy kweken. Eerst alle labels gesorteerd op grootte en vorm, daarna op kleur en vervolgens op soort. Ik schat dat er in totaal zo’n 3000 zijn, dus het is een beste klus. Maar wel een hele leuke! Ik ben altijd al gek geweest op sorteren. Dat begon al als klein kind. Ik sorteerde mijn blokken op grootte en positioneerde de door mijn ouders voorgesneden boterham keurig langs de rand van mijn bord om deze vervolgens in de juiste volgorde te verorberen. Ook kon ik me uren vermaken met de kruik waarin mijn ouders al hun kleingeld dumpten. Eerst scheidde ik de rijksdaalders, guldens, kwartjes, dubbeltjes en stuivers (ja, dit was nog in het guldentijdperk) van elkaar, daarna maakte ik keurige stapeltjes van tien en vervolgens begon ik met tellen. Ik kon mijn lol niet op.
Je begrijpt, ik ben helemaal in mijn element bij deze klus.

In dit huishouden houden ze van bijnamen. ‘Lucy’ is inmiddels vervangen door ‘Little Tulip’. Een echte Indianen naam. Ik vind hem in ieder geval veel leuker dan ‘Lucy’. Vijf tot tien procent van de Canadese bevolking behoort tot de First Nations Een andere naam voor First Nations is ‘Indianen’, maar als je dit woord gebruikt zal dat door hen worden opgevat als een belediging. De overige negentig procent van de Canadezen heeft Europese roots. Soms moet je hiervoor een paar honderd jaar terug, maar uiteindelijk kom je altijd terecht in Europa. De First Nations hebben een zeer bijzondere positie binnen Canada. Zo hoeven ze bijvoorbeeld geen belasting te betalen en wordt hun opleiding volledig door de regering vergoed! Dan is er binnen Canada nog een bijzondere bevolkingsgroep en wel de Inuits. Zij leven in de noordelijke provincies van Canada. Ik zie regelmatig een documentaire voorbij komen over de Inuits. De opwarming van de aarde vormt een grote bedreiging voor ze. De naam waaronder de Inuits beter bekend zijn is Eskimo’s. Echter is dit net als ‘Indianen’ ook een beledigende benaming.
De ‘Indianen’ en ‘Eskimo’s’ bestaan dus niet alleen in boeken en films. Hier in Canada is het nog steeds de realiteit.

Ik blijf nog tot 27 december in Cookshire-Eaton bij Chuck & Cathy. Dat betekent dat ik hier ook zal zijn met de kerst en dat is wel zo leuk. De 27e pak ik de nachtbus naar New York waar ik de volgende ochtend rond 7.00 uur zal aankomen. Wieteke komt een dag later aan, dus ik kan de stad alvast wat voorverkennen. Ik ben de dagen tot New York echt aan het aftellen. Ik hoop dan ook dat komende weken snel zullen gaan. Ik zit hier goed en heb het naar mijn zin, maar de komende twee weken zullen wel een beetje voelen als een overbrugging. Het is goed dat ik deze trip naar New York heb ingebouwd zo in het laatste deel van mijn reis. Het is toch iets leuks om nog naar uit te kijken. En ik merk dat ik dat in deze fase wel ervaar als iets belangrijks. Zo bloedt dit geweldige jaar niet dood zo richting het einde toe. Ook voor na New York staan er nog een paar leuke dingen op de rol.

Tot slot. Ik heb besloten om dit jaar geen kerstkaarten te versturen. Bij deze wens ik je dan ook hele fijne kerstdagen en een awesome 2011.

Tot schrijfs.


http://picasaweb.google.com/loesvanzijll

  • 15 December 2010 - 08:22

    Monique:

    Hoi Loes,
    ik wens jou hele fijne kerstdagen toe en een goede reis naar New York,
    groetjes Monique B.

  • 15 December 2010 - 08:41

    Sanne:

    Haha muziekje erbij!. Ik snap het wel hoor, dat sorteren... Leuk! Alvast fijne feestdagen!
    kus!

  • 15 December 2010 - 09:26

    Suus:

    Leuk he werken in de tuinbouw:D

  • 15 December 2010 - 13:06

    Leon:

    Je mag altijd bij mij was komen sorteren hoor!:-))) fijne feestdagen!

  • 15 December 2010 - 17:58

    Angele:

    Hoi Loes,
    We liepen een beetje achter maar zijn weer helemaal bij gelezen. Je schrijft nog steeds leuke verhalen die makkelijk weg lezen met geweldige ervaringen. Ook van ons fijne feestdagen.
    Groetjes uit Losser

  • 15 December 2010 - 20:34

    Jannie En Gosse:

    Loes geweldig dat je zo geniet.
    We genieten nog steeds van je belevenissen. We wensen jou een hele fijne kerst en een gezond 2011.

  • 16 December 2010 - 13:08

    Jette (de Chaoot):

    Hoe bestaat het toch dat wij zussen zijn :P?


  • 17 December 2010 - 16:24

    Mam:

    Mooie plaatjes, Loes.
    Maar........ ook hier ziet alles er geweldig uit. Reed vandaag via De Lutte naar Oldenzaal. Prachtig landschap in de sneeuw, vooral langs de Bentheimerstraat.

  • 21 December 2010 - 20:49

    Hans En Wilma :

    Dag Loes, we willen je heel graag mooie kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar wensen. We zijn in januari met Jannie en Gosse een maandje op Curacao. Maar als jij terugbent zijn we ook net twee dagen thuis. Tot dan en alvast een goeie terugreis gewenst. Knuffel van ons!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, Cookshire-Eaton

Canada, here I come!

Recente Reisverslagen:

28 Januari 2011

Back to reality

24 Januari 2011

Surprise!

19 Januari 2011

In de bak

15 Januari 2011

De schaar er in!

11 Januari 2011

I feel 'wicked'
Loes

Actief sinds 11 April 2008
Verslag gelezen: 207
Totaal aantal bezoekers 126030

Voorgaande reizen:

09 December 2015 - 24 Augustus 2016

Kangaroos, kiwi's, Spanish en... Olympics

29 Januari 2010 - 29 Januari 2011

Canada, here I come!

25 Augustus 2008 - 31 Januari 2009

Stage Curacao

Landen bezocht: