Ik trein, hij treint, we hebben getreind
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
29 Oktober 2010 | Canada, Halifax
Na zo’n 30 uur treinen door het prachtige Canadese herfstlandschap ben ik vandaag aan het einde van de middag aangekomen in Halifax, Nova Scotia. Jaja, ik trein wat af hier. In tegenstelling tot de vorige treinreis (van Winnipeg naar Toronto), waarin ik mij grotendeels in Ontario bevond, ben ik de afgelopen 30 uur door maar liefst vier provincies heen gereden. Ontario, Quebéc, New Brunswick en Nova Scotia. Ik had mij tot vandaag niet gerealiseerd hoe megagroot Ontario is. De treinreis van Winnipeg naar Toronto duurde namelijk ook ‘gewoon’ ruim 30 uur! Ontario is dus zó groot dat als je vanaf het uiterste westen van de provincie richting het oosten begint te rijden, je je na 30 uur zuivere rijtijd nog steeds in Ontario bevindt. Onvoorstelbaar.
Gisterenavond had ik nog een overstap in Montréal. Deze stad ligt in de provincie Quebéc, waar Frans de officiële taal is. Gelukkig spreken de meeste mensen in Montréal ook zeer verdienstelijk Engels, dus kon ik op het station mijn rijst met kip gewoon in het Engels bestellen. In de trein kon ik wel gelijk merken dat we in Quebéc waren aanbeland. Vanaf hier werden alle berichten namelijk eerst in het Frans aangekondigd en daarna in het Engels. Toen we vervolgens New Brunswick binnenreden veranderde het weer in de ‘normale’ volgorde, dus eerst Engels en daarna Frans. Tot zover Quebéc. In januari kom ik hier weer terug, dus dan volgen er meer Quebéc verhalen.
Voordat ik gisterenmorgen op de trein stapte richting Halifax, heb ik twee dagen doorgebracht in Toronto. Na al dat getrein tussen Winnipeg en Churchill en vervolgens de trip naar Toronto, gunde ik mezelf even twee dagen om de benen te strekken voordat ik mijn reis vervolgde naar Halifax.
Dinsdagochtend kwam ik al op tijd aan in Toronto. Wat een megagrote stad met veel hoge gebouwen! Het lijkt wel klein New York. Ik voelde me hier al nietig klein, dat wordt nog wat als ik in New York ben over twee maanden. Na te hebben ingecheckt bij het hostel, ben ik samen met een negentienjarige Duitse kamergenoot, Jette genaamd (jawel!), downtown Toronto eens gaan verkennen. ’s Avonds hebben we ook samen nog ergens gegeten.
Woensdag was het werkelijk stralend mooi weer in Toronto. Dus een perfecte dag om de CN Tower op te gaan. Deze toren is met 553 meter de hoogste ter wereld. Althans, dat was hij toen hij werd gebouwd. Inmiddels geloof ik dat er ergens in Dubai een hogere toren staat. Anyway, 553 meter is nog steeds achterlijk hoog!
De eerste uitzichtpunt, de ‘Look out’, zit op 346 meter hoogte. Deze bereik je door middel van een lift met een glazen wand! Je kunt dus tijdens de hele rit omhoog de wereld onder je kleiner zien worden. Het tweede uitzichtpunt, de ‘Sky pod’ bevond zich op 447 meter, waar je weer door middel van een lift naar toe werd gebracht. Het uizicht over de stad was prachtig. Ook was er nog een glazen vloer op dezelfde hoogte als de ‘Look out’. Dit zorgt altijd weer voor hilarische momenten. Tot slot kon ik het niet laten om, ondanks dat ik niet echt hoefde, even een sanitaire stop te maken op 346 meter hoogte. Toch leuk voor de statistieken. Want ik durf te wedden dat niet veel mensen dat kunnen zeggen.
Tot schrijfs.
http://picasaweb.google.com/loesvanzijll
-
30 Oktober 2010 - 00:10
Marina:
Hey Loes,
Wat een reis maak je toch! Ik neem mijn petje ervoor af. Mooie foto's weer en adembenemend uitzicht. Aan de ene kant lijkt het me spannend om zo'n toren in te gaan, aan de andere kant moet je er ook van genieten. Het is bijna onvoorstelbaar om te zien vanaf die hoogte dat er ook nog zo enorm veel mensen wonen in dat gebied. Ik stel me zo voor dat er tijdens je 30 uur durende treinreis niet zoveel bewoond gebied was dan op die foto van Toronto...
-
30 Oktober 2010 - 13:10
Sanne:
Sinds we pissen, plassen noemen, is het zeiken begonnen op de cn tower. -
30 Oktober 2010 - 22:09
Leon:
..en ik vind de eiffeltoren al héél hoog..slik... -
01 November 2010 - 07:16
Monique:
Hoi Loes,
Die tower roept wat op...
indrukwekkend!
groet Monique B. -
01 November 2010 - 23:35
Joris Bolhaar:
Hey Loes,
Erg indrukwekkend wat je allemaal meemaakt! De hoogste toren in Birmingham is maar een kleine 152 meter hoog van de British Telecom, een schijntje!
Groeten Joris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley