Hij past nog!
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
30 Januari 2009 | Nederland, Amsterdam
Vandaag de allerallerallerlaatste dag op Curaçao. Over een kleine negen uur zitten we al in de lucht op weg naar Nederland om dan negen uur later te landen op Schiphol.
Bij alles wat ik deze week heb gedaan dacht ik: dit is de laatste keer dat ik dit doe. De laatste keer stage (yes!), de laatste barbecue, laatste keer strand, laatste keer een drankje op de Handelskade, de laatste keer dat ik over de pontjesbrug loop, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Deze week heb ik maandag en dinsdag nog gewoon stage gelopen. Ben echt blij dat het erop zit, want als ik ergens achter ben gekomen de afgelopen vijf maanden is dat er niet tegen kan als ik niks te doen heb op mijn werk. Ik houd ervan om hard te werken. Het afscheid was niet zo bijzonder. Had voor iedereen een gevulde koek meegenomen en heb vervolgens iedereen een hand gegeven en toen was het klaar.
Maandagavond hadden we trouwens nog wat! We waren uit eten bij De Tropen. Na een uur op ons eten te hebben gewacht kwam het meisje dat ons hielp naar onze tafel om haar verontschuldigingen aan te bieden. Ze was vergeten onze bestelling door te geven aan de kok, kan natuurlijk gebeuren. We kregen een gratis drankje aangeboden en deden opnieuw onze bestelling. Vervolgens hadden we na een uur ons eten nog niet! Dus toen we navraag deden bij een ober waar ons eten bleef en we geen reactie terugkregen trokken we onze conclusies en zijn we weggelopen (uiteraard zonder te betalen!). We hebben toen maar gegeten bij de toko aan de overkant. Dit eten ging er goed in, want het was inmiddels al 21.30 uur!
Woensdag heb ik een begin gemaakt met het inpakken van mijn koffer. Ook heb ik met knikkende knieën de spijkerbroek aangepast, die ik op de heenweg in het vliegtuig ook aan had. Voor de rest heeft hij de hele vijf maanden in mijn koffer doorgebracht. En… hij past nog! Sterker nog, hij zit als gegoten. Met die extra kilo’s zit het dus wel goed. Hoe het staat met de andere extra kilo’s zal straks op het vliegveld blijken.
’s Avonds heb ik samen met Laura en Ramin gegeten bij Octopus. Dit blijft toch een erg mooi plekje.
We hebben die dag ook gezeik gehad met Angelo over het terugkrijgen van de borg. Hij naait ons waar hij kan (bv beweren dat er 15 borden waren terwijl er toch echt maar 11 waren aan het begin, dat er een bak mist in de deur van de koelkast dier er nooit heeft gezeten en zo kan ik nog wel even doorgaan). Hij wilde iemand laten komen zodat de kosten konden worden bepaald. Maar die man is er (uiteraard) nog niet geweest en we hebben dus nog steeds onze borg niet terug. Hij zegt dat als het niet meer lukt hij het op onze rekening stort. Haha, eerst zien, dan geloven. Het komt erop neer dat we voor 575 gulden per persoon worden genaaid!
Donderdag heb ik, samen met Sanne, mijn (voorlopig) laatste duik gemaakt. En wel in mijn eigen ‘achtertuin’. Laura en Ramin hadden hier woensdag, tijdens hun eerste duik na de cursus, een schilpad gezien. Ik heb in totaal in 17 duiken gemaakt en niet één schildpad gezien! Ook tijdens de laatste duik mocht het helaas niet zo zijn. Neemt niet weg dat het een hele mooie laatste duik was. En natuurlijk een goede reden om nog eens te gaan duiken. ’s Middags zijn we nog even Willemstad in geweest en hebben we voor de laatste keer geluncht aan de Handelskade en nog een paar souvenirs geshopt. Onze laatste avondmaaltijd hebben we genuttigd bij Zanzibar. Dit was toch wel één van onze favoriete eetplekken. Na het eten hebben mijn huisgenoten mij afgezet bij de Caracasbaai, want hier had ik afgesproken met Sanne en Suzanne. We zijn toen eerst even bij De Nachtwacht geweest, maar hier was het echt superdruk. We hadden het dan ook snel gezien. Toen zijn we naar de pianobar gereden om hier een paar lekkere cocktails te drinken. Echt donderslekker! Sanne heeft mij naar huis gebobd en rond 1.30 uur viel ik in een diepe slaap, om vanochtend om 9.00 uur weer wakker te worden.
Ik ga nu verder met het inpakken van de laatste spullen, want ik wil zo nog heel even Willemstad in.
Tot morgen allemaal!
Bij alles wat ik deze week heb gedaan dacht ik: dit is de laatste keer dat ik dit doe. De laatste keer stage (yes!), de laatste barbecue, laatste keer strand, laatste keer een drankje op de Handelskade, de laatste keer dat ik over de pontjesbrug loop, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Deze week heb ik maandag en dinsdag nog gewoon stage gelopen. Ben echt blij dat het erop zit, want als ik ergens achter ben gekomen de afgelopen vijf maanden is dat er niet tegen kan als ik niks te doen heb op mijn werk. Ik houd ervan om hard te werken. Het afscheid was niet zo bijzonder. Had voor iedereen een gevulde koek meegenomen en heb vervolgens iedereen een hand gegeven en toen was het klaar.
Maandagavond hadden we trouwens nog wat! We waren uit eten bij De Tropen. Na een uur op ons eten te hebben gewacht kwam het meisje dat ons hielp naar onze tafel om haar verontschuldigingen aan te bieden. Ze was vergeten onze bestelling door te geven aan de kok, kan natuurlijk gebeuren. We kregen een gratis drankje aangeboden en deden opnieuw onze bestelling. Vervolgens hadden we na een uur ons eten nog niet! Dus toen we navraag deden bij een ober waar ons eten bleef en we geen reactie terugkregen trokken we onze conclusies en zijn we weggelopen (uiteraard zonder te betalen!). We hebben toen maar gegeten bij de toko aan de overkant. Dit eten ging er goed in, want het was inmiddels al 21.30 uur!
Woensdag heb ik een begin gemaakt met het inpakken van mijn koffer. Ook heb ik met knikkende knieën de spijkerbroek aangepast, die ik op de heenweg in het vliegtuig ook aan had. Voor de rest heeft hij de hele vijf maanden in mijn koffer doorgebracht. En… hij past nog! Sterker nog, hij zit als gegoten. Met die extra kilo’s zit het dus wel goed. Hoe het staat met de andere extra kilo’s zal straks op het vliegveld blijken.
’s Avonds heb ik samen met Laura en Ramin gegeten bij Octopus. Dit blijft toch een erg mooi plekje.
We hebben die dag ook gezeik gehad met Angelo over het terugkrijgen van de borg. Hij naait ons waar hij kan (bv beweren dat er 15 borden waren terwijl er toch echt maar 11 waren aan het begin, dat er een bak mist in de deur van de koelkast dier er nooit heeft gezeten en zo kan ik nog wel even doorgaan). Hij wilde iemand laten komen zodat de kosten konden worden bepaald. Maar die man is er (uiteraard) nog niet geweest en we hebben dus nog steeds onze borg niet terug. Hij zegt dat als het niet meer lukt hij het op onze rekening stort. Haha, eerst zien, dan geloven. Het komt erop neer dat we voor 575 gulden per persoon worden genaaid!
Donderdag heb ik, samen met Sanne, mijn (voorlopig) laatste duik gemaakt. En wel in mijn eigen ‘achtertuin’. Laura en Ramin hadden hier woensdag, tijdens hun eerste duik na de cursus, een schilpad gezien. Ik heb in totaal in 17 duiken gemaakt en niet één schildpad gezien! Ook tijdens de laatste duik mocht het helaas niet zo zijn. Neemt niet weg dat het een hele mooie laatste duik was. En natuurlijk een goede reden om nog eens te gaan duiken. ’s Middags zijn we nog even Willemstad in geweest en hebben we voor de laatste keer geluncht aan de Handelskade en nog een paar souvenirs geshopt. Onze laatste avondmaaltijd hebben we genuttigd bij Zanzibar. Dit was toch wel één van onze favoriete eetplekken. Na het eten hebben mijn huisgenoten mij afgezet bij de Caracasbaai, want hier had ik afgesproken met Sanne en Suzanne. We zijn toen eerst even bij De Nachtwacht geweest, maar hier was het echt superdruk. We hadden het dan ook snel gezien. Toen zijn we naar de pianobar gereden om hier een paar lekkere cocktails te drinken. Echt donderslekker! Sanne heeft mij naar huis gebobd en rond 1.30 uur viel ik in een diepe slaap, om vanochtend om 9.00 uur weer wakker te worden.
Ik ga nu verder met het inpakken van de laatste spullen, want ik wil zo nog heel even Willemstad in.
Tot morgen allemaal!
-
30 Januari 2009 - 13:46
Kirsten:
Hoi Loes
Goede reis terug! En ook al heb ik niet vaak gereageerd; ik heb wel van ieder reisverhaal van je genoten. Bedankt daarvoor! -
30 Januari 2009 - 13:52
Sanne:
Maak er nog wat van vandaag he! Ik zie je vanmiddag!
xx -
30 Januari 2009 - 14:21
Carolein:
He Loes,
Een dubbel gevoel.....heel blij dat we je morgen (zaterdag) weer in levende lijve mogen aanschouwen en aan de andere kant omdat we je verhalen heel erg zullen missen.
Wij wensen je een heel goede terugreis en hopelijk tot morgen.
xx Carolein en de rest -
31 Januari 2009 - 09:23
Jannie:
Welkom thuis we hopen dat je een goede vlucht hebt gehad. Het is zeker wel wennen in ons koude kikkerland. Vanmiddag moos eten als ik het goed heb onthouden. We hebben het gisterenavond nog uitgebreid over je gehad de oren moesten wel toeteren. Kennissen van familie Schuurman wonen tegen over de ouders van mijn vriendin.
Bedankt voor je mooie verhalen. Tot donderdag op de repetitie.
Groetjes Jannie en Gosse -
31 Januari 2009 - 12:06
Inge:
Heey Loes, inmiddels weer in NL? :)
Ik zal je nu wel even smsen :P
XX -
01 Februari 2009 - 10:19
Monique:
Hoi Loes, je bent weer terug in Nederland! Met dit gure weer, weet je meteen hoe het weer hier kan zijn. Ik heb genoten van je mooie verhalen. Wat is de tijd snel gegaan. Ik kan me als de dag van gisteren herinneren dat ik je in de trein tegenkwam: toen moest je nog vertrekken!!
Heel veel succes met alles wat je nu moet/wil gaan doen,
Groetjes Monique -
03 Februari 2009 - 11:18
Suus:
komt er nog een echte laatste blog loes? Ga die verhalen missen joh! Geniet van de kou!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
