De laatste
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
08 September 2016 | Nederland, Losser
Lieve I.
Hier is ie dan, de allerlaatste 'Lieve I.' Het heeft even geduurd, maar ik kan het toch niet laten om de boel nog even netjes af te sluiten :)
Toen ik je mijn laatste update stuurde waren de Spelen een week onderweg. Ik had toen al hele gave dingen gezien, maar voorspelde dat de mooiste momenten nog moesten komen. En dat bleek helemaal te kloppen! Het is eigenlijk te veel om op te noemen, maar ik pik er even een paar momenten uit.
De finale van de 100 meter vrouwen met Dafne Schippers was echt waanzinnig. Ik stond samen met een paar medesupporters in het vak aan het begin van de bocht, vlak na de finish. De finalisten kwamen dus recht op ons aflopen. Het enige wat wij moesten doen was Dafne naar de finish schreeuwen. Nou, dat hebben we gedaan. Tot we er schor van waren. Wat gaaf dat er een landgenoot in de finale staat op het koningsnummer van de spelen. Iets om heel erg trots op te zijn. De uitslag viel misschien een beetje tegen, maar dat mocht de pret niet drukken. Die medaille zou er wel gaan komen op de 200 meter. Dit vertelde ik ook aan de NOS verslaggever toen ik tien minuten na de race (voor de tweede keer die dag) een microfoon onder mijn neus kreeg gedrukt. Mocht je mijn ten seconds of fame hebben gemist, hier is de link: nos.nl/l/2125509
Andere supergave momenten in de dagen die volgden waren de finale van de 100 meter mannen met superheld Usain Bolt, de prachtige gouden medaille van Sanne Wevers (die ik helaas alleen op tv heb gezien) en de kwartfinale handbal van Nederland tegen Brazilië in een kolkende Future Arena. En ondanks dat iedereen (ook ik) had gehoopt op een gouden plak voor Nederland op de 200 meter, was ook de zilveren medaille voor Dafne Schippers een uniek moment in de Nederlandse sporthistorie. En daarbij zat ik toch maar mooi op de tribune.
De kaartjes voor de handbalfinale en de volleybalfinale vrouwen had ik al ruim voordat de Spelen waren begonnen gekocht. Ik ging er niet vanuit dat de Nederlandse teams de finale zouden halen. Maar potverdorie, wat kwamen ze ongelofelijk dichtbij! Ik had oorspronkelijk geen kaartje voor de halve finales van het handbal en volleybal, maar ik heb beiden nog op de dag zelf weten te bemachtigen. Mijn vooraf vastgestelde budget voor tickets heb ik hierdoor nog meer overschreden dan al het geval was, maar dit kon ik echt niet laten gaan. Wie weet duurt het wel weer jaren voor Nederland weer zover komt in deze sporten. En het was het waard. Het waren twee zeer spannende wedstrijden, maar het geluk was helaas niet aan onze zijde. En, ondanks dat er geen Nederlandse team in stond, heb ik ook genoten van de finales.
Na de Spelen had ik nog twee dagen in Rio. Ik had gehoopt hierin nog wat van de stad te zien, maar dat is er niet van gekomen. Het was namelijk echt shitweer. Ik heb het beroemde Christusbeeld dus niets eens van dichtbij gezien! Echt erg vond ik het trouwens niet. Ik was echt gesloopt van die twee weken wedstrijden bezoeken en vond het prima om nog een beetje te relaxen voor ik weer naar huis ging.
En toen, op 8 september, de dag dat ik een nieuw decennium binnentreedt, was ik ineens alweer ruim twee weken terug in Nederland. Echt ongelofelijk, maar ook al ben je bijna negen maanden van huis geweest (met een onderbreking van een week), na een dag is het alsof je nooit bent weggeweest. En er is echt niets veranderd, behalve dat er hier en daar iemand zwanger is, is bevallen of trouwplannen heeft. Overigens is dat ook helemaal niet erg, want dan kan je de draad zo weer oppakken.
De dag na thuiskomst ben ik gelijk weer naar de repetitie van mijn orkest in Arnhem gegaan. Dat vond ik best een beetje spannend. Ik heb de afgelopen maanden in mijn blog toch wel een kant van mezelf laten zien die ze hier nog niet kenden. En ik wist niet of en hoe ze hier op zouden reageren en hoe ik hier dan weer op moest gaan reageren. Snap je het nog? Maar zoals zo vaak, zorgen om niets. Het was fijn om er weer te zijn. Het was alsof ik nooit was weggeweest en we gingen gewoon verder waar we negen maanden geleden waren gestopt. Die club is echt een warm bad. En het was ook echt heerlijk om weer muziek te maken.
Ik wil graag snel weer de kant van Arnhem op. De stad bevalt me goed. Vrij centraal in Nederland, alles bij de hand, veel concerten om te bezoeken en een leuke muziekclub. Dus, snel aan de gang met het vinden van een leuke job en woonplek in (de omgeving van) deze fijne stad.
De vraag die ik de afgelopen twee weken het meeste heb gehad is wat nu de hoogtepunten waren van de reis. Dit is echt zo moeilijk om te zeggen. Ik heb zoveel gedaan! Ik vind het makkelijker om te spreken van gedenkwaardige momenten. De bungyjump, de meditatiecursus en de Olympische Spelen behoren zeker tot deze categorie. Maar wat dacht je van The Magic Flute in het Sydney Opera House, het zelf besturen van een vliegtuig boven Lake Wanaka en de helikoptervlucht naar de Franz Joseph gletsjer? Ook niet verkeerd. En dan vergeet ik nog bijna het koeien melken in Dederang, de geweldige week in de jungle in Peru, Machu Picchu en de machtig mooie Iguacu watervallen! Echt onmogelijk om een keuze te maken.
Toch zijn er in de afgelopen negen maanden drie momenten geweest die er met kop en schouder bovenuit steken. En deze zijn allemaal niet reis gerelateerd.
Het eerste moment was in San Francisco. Een paar uur voor mijn vlucht naar Nederland, terwijl ik op een bankje met uitzicht op zowel de Golden Gate Bridge als Alcatraz een boek zat te lezen, hoorde ik dat mijn beste maatje M. in verwachting is van haar tweede kindje. Echt geweldig! En wat minstens zo mooi was, was dat ik op dat moment gewoon ruim een half uur met haar kon bellen via WhatsApp. Er was geen enkel gebouw of iets dergelijks in de buurt en tóch beschikte ik over een hele goede internetverbinding daar op dat bankje. Waar die vandaan kwam, ik heb werkelijk geen flauw idee, maar het moest gewoon zo zijn!
Het tweede moment is het huwelijk van S. Ik wist toen ik in december vertrok al dat ik ervoor zou terugkomen in april, maar dat wist zij niet. Tot aan de trouwdag zelf hebben haar inmiddels man en ik het voor haar geheim weten te houden. Echt supergaaf! En het was echt een hele speciale dag.
Maar, wat me echt voor altijd zal bijblijven zijn de mooie, ontroerende, persoonlijke en hartverwarmende reacties die ik heb gekregen op dé blog van begin januari. Ik krijg er nóg kippenvel van. Ik heb een mooie club mensen om me heen.
En zo zie je maar weer, geluk zit hem écht in de kleine dingen!
Ik zou zeggen: Kom maar door met dat volgende decennium. Ik ben er klaar voor!
Tot snel! :)
-
08 September 2016 - 18:16
Kirsten:
Lieve Loes
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Bedankt voor al je mooie verhalen. Ik heb van je genoten en je hebt me ontroerd.
X -
08 September 2016 - 18:18
Toos Geissler :
Allereerst wil ik je feliciteren met je verjawrdag.
Ik heb weer erg genoten van alle mooie verhalen en ik hoop dat je snel een leuke job zult vinden en een leuk onderkomen.
Groetjes -
08 September 2016 - 19:07
Tineke:
Mooie afsluiter Loes!! Fijn dat je terug bent. Geniet van je verjaardag en tot straks, dan drinken we er samen een borrel op! -
08 September 2016 - 20:41
Rozemarijn:
Mooi verhaal weer! Wat heb je een prachtige avonturen beleefd. En er gaan er nog vele volgen hoor! Muziek, huis, werk, liefde: nieuwe avonturen! Veel plezier en gefeliciteerd natuurlijk. -
08 September 2016 - 21:24
Gerdie:
Mooi eindverhaal. Ik heb genoten van je reis verslagen en vindt het super tof dat je al dit fijns mocht beleven.
Thanks en we zien elkaar vast nog wel binnenkort.
-
09 September 2016 - 06:17
Harm:
Dag mooi mens, dank voor het af en toe even mogen meekijken in een deel van jouw reis en een deel van je leven. Ik wens je een pracht van een nieuw levensjaar toe, een gave nieuwe job, een fijne plek om te wonen en een liefde voor het leven.
Wellicht tot ooit. Alle hartelijks, Harm -
09 September 2016 - 08:59
Jolinda:
Hey wijffie, hartelijk dank voor alles wat je in de blogs heb gedeeld en mij hebt laten meebeleven. Heel erg mooi en fijn. Het nieuwe decennium is begonnen, ik wens je hierin veel geluk, liefde, gezondheid en al die andere goede dingen toe.
Liefs -
09 September 2016 - 09:18
Ilse:
Hey topper, mooi afsluitend verhaal. Ik heb genoten van jouw verhalen en gedachten. Tot gauw -
09 September 2016 - 11:09
Monique:
Lieve Loes. Proficiat en heel veel geluk, plezier en succes in dit nieuwe levensjaar. Nu is er nog veel onduidelijk: baan, woonplaats etc. Spannend, maar aan het eind van dit jaar ga je vast met plezier terugkijken hoe het zich in dit jaar allemaal ontwikkeld heeft.
Zoals ook bij je andere reizen: ik heb genoten van je verhalen! Elke keer valt het me weer op hoe goed jij jouw ervaringen kunt verwoorden in mooie verhalen. Nieuw was inderdaad jouw openhartigheid en kwetsbaarheid inzake de liefde. Dank je wel hiervoor! Ik wens je alle goeds toe! Monique -
13 September 2016 - 21:43
Inge:
Eindelijk even tijd om je laatste blog te lezen, een hele mooie waardige afsluiting!
Ik heb genoten van je verhalen, meegeleefd, ik ben soms jaloers op je geweest (op een goede manier :D) en soms ook helemaal niet (meditatiecursus..) en nu ben ik weer heel blij dat je weer lekker in Nederland bent. Heel veel succes met het weer 'oppakken' van je leven hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
